با توام آري با تو ، تويي که تک ستاره شبهاي تاريکم شده اي.

اي طلايي رنگ،اي تو را چشمان من دلتنگ،کاش زودتر آمده بودي

بزنم

فقط مي دانم روزهايم را با ياد تو شب مي کنم و شبهايم را به اميد ديدنت روز.

ولي مي خواهم چيزي را اعتراف کنم که صادقانه دوستت دارم.

عزیزم این قلب کوچکم تنها برای تو می تپد !

این چشمهای بی گناهم برای تو اشک می ریزند

و این تن خسته ام به عشق تو زنده است....

به قلب کوچک و گویا شکسته ام عشق بورز که برای تو می تپد.....

خون عاشقی را با محبت هایت در رگهای خشکم

بریز و به من جانی تازه ببخش .....

مرا نوازش کن ٬ مرا آرام کن ٬ بیا و به

من بگو که مرا دوست میداری ٬

اگر بارها گفته ای باز تکرار کن عزیزم....

می دونی میخوام از چی بگم...؟

می خوام بگم ای تویی که تمام لحظه های زندگیم شدی

ای تویی که شبا می آیی پیشم تا ازتاریکی و تنهایی نترسم

ای تویی که رفتی تو قلبم خودتو جا کردی...

دیگه بیرون اومدنت دست خودت نیست

آره با تو هستم عزیزدلــم،هــمــه وجــودم،عــشــق مـهـربـونـم

دوســــت دارم هــمــیــشــــــــــــــه .....

بذار یه چیزی رو صادقانه بهت بگم گلم دیوانه وار عاشقتم

بیا عشقمون رو محکم به هم گره بزنیم

و آرزو کنیم این گره هیچ وقت باز نشه ، حتی با دندون روزگار

پروانه سوخت ، شمع آب شد و خاموش

اما قصه ی عشق که به پایان نرسیده ...

نمی دانستم در پس کوچه باغ های چشمانت

 

مراقب خاطراتمان ، روزهای با هم بودنمان ..

خلاصه کنم بهونه موندنم مراقب خودمون باش

و خوب میدانم : تا وقتی برفهای روی شانه هایم را نتکانم ....بهار نمی اید

پس بهارم

حالا که برفها رفته اند بیا

کوچه ی برفی

چه شبها تا سحر نام تو را از دل صدا کردم

دلم را با جنون بی کسی ها آشنا کردم

نفهمیدم چه رنگی دارد این شبهای شیدایی

که قلبم را فقط با خاطراتت مبتلا کردم

چه حسی بود در قلبم شبیه کوچه ی برفی

به راه کوچه ی برفی تو را از خود جدا کردم

نفهمیدم که می میرم نباشی مثل پروانه

ترا من در ته این کوچه ی برفی رها کردم

چه شبها تا سحر در خلوتی بیرنگ

نشستم مو به موی خاطراتت را سوا کردم

به پای قاصدک بستم صبوری را شبیه گل

نوشتم به روی گل که من بی تو چه ها کردم

خبر دادی که می آیی سوار شاپرک در باد

بیا ای اوج زیبایی که غم ها را رها کردم

به اندازه ی کلاغ ها که کاج را دوست دارند...

به اندازه ی دختر کوچولویی کهعروسکش را دوست دارد.....

به اندازه ی پسر کوچولویی که آرزوی پلیس شدن را دوست دارد.....

به اندازه ی آفتابگردانی که آفتاب را دوست دارد.....

به اندازه ی بچه ها که عمو پورنگ را دوست دارند.....

به اندازه ی بزرگتر ها که تام و جری را دوست دارند.....

به اندازه ی مادر بزرگ که تسبیحش را دوست دارد......

به اندازه ی دانش آموزی که روز آخر امتحانات را دوست دارد......

به اندازه ی شاعری که لحظه ی سرودن را دوست دارد.....

به اندازه ی مادری که عروسی تنها پسرش را دوست دارد.....

به اندازه ی کودکی که دست تکان دادن برای هواپیما را دوست دارد.....

و....

همیشه دوستت دارم....

همیشه منتظرت هستم ....

 

من چقد خوشبختم که به او دل دادم

بی هراس و تردید ، باورش می دارم

چه دلی داشت ز من ، نتوان باور کرد

گله هایی می کرد که توانم کم کرد

دوری چند روزه ، چقدر آزارش داد

که غریب و آشنا ، نام مجنونش داد

آن همه شادابی ، از وجودش دست شست

نا امیدی و درد ، روح او را آشفت

گفت که من چون آبم ، او وجودش تشنگی

حس و حال عشق او ، آخر آشفتگی

یعنی او تا این حد به دل من دل بست

که به روی هر کس راه عشقش را بست

عشق یعنی من می روم تو بمان

عشق یعنی آن روز وصال

عشق یعنی بوسه ها در طوله سال

عشق یعنی پای معشوق سوختن

عشق یعنی چشم را به در دوختن

عشق یعنی جان می دهم در راه تو

عشق یعنی دستانه من دستانه تو

عشق یعنی ...م دوستت دارم تورو

عشق یعنی می برم تا اوج تورو

عشق یعنی حرف من در نیمه شب

در هیچ خیابانی
قدم نگذاشتم
جز اینکه فکر کردم
شاید
از کنار ِ تو در آن گذشته‌ام
در روزگاری که
محبوبم نبوده‌ای

و بر هیچ نیمکتی
ننشستم
جز اینکه فکر کردم
شاید
کنار ِ من بر آن نشسته‌ای
در روزگاری که محبوبت نبوده‌ام..

بر لبم نام تورا می برم

تا برف

مثل قند

در دل زمستان آب شود
یا

به تو می اندیشم

یا

به این می اندیشم

كه چرا؟

به تو می اندیشم

شب و روز – شب و روز ، شب و روز

بوسه های تو گنجشککان پر گوی باغ اند

وتنت رازی است جاودانه که در خلوتی عظیم با من اش در میان می گذارند.

تن تو آهنگی ست

و تن من کلمه ای ست که در آن می نشیند

تا نغمه ای در وجود آید

سرودی که تداوم را می تپد.

در نگاهت همه ی مهربانی ست

قاصدی که زندگی را خبر می دهد.

و در سکوتت همه ی صدا ها فریادی که

بودن را تجربه می کند.

 شاملو

خودم را

با تو طناب پیچ می کنم,

و دهانم را

با داغیه لبهایت می بندم

...

عاشقانه ترین گروگان گیری تاریخ را

               به نام ما ثبت خواهند کرد...!!!                 

یک روز می بوسمت

روز که باران می بارد ،

یک روز که چترمان دو نفره شده ،

یک روز که همه جا حسابی خیس است

یک روز که گونه هایت از سرما سرخ سرخ ،

آرام تر از هر چه تصورش را کنی ،

آهسته ، می بوسمت ...

یک روز می بوسمت !

هر چه پیش آید خوش آید !

حوصله ی حساب و کتاب کردن هم ندارم !

دلم ترسیده ،

که مبادا از فردا دیگر « عشق من » نباشی .

آخر ، عشق سه حرفی کلاس اول من ،

حالا آن قدر دوست داشتنی شده

که برای خیلی ها سه حرف که سهل است ،

هزار هزار حر

یک روز می بوسمت

به قول شاعر :

عشق کلاس اول ،

تنها سه حرف است ،

اما کلاس آخر ،

عشق هزار حرف است ... .

یک روز می بوسمت !

یک روز می بوسمت !

می خندم و می بوسمت !

گریه می کنم و می بوسمت !

یک روز می آید که از آن روز به بعد ،

من هر روز می بوسمت !

لبهایم را می گذارم روی گونه هایت ،

و بعد هر چه بادا باد : می بوسمت

تو احتمالا سرخ می شوی ،

و من هم که پیش تو همیشه سرخم

تو خود میدانی چگونه قلبم را تسخیر کرده ای

ذره ذره عاشقم کردی

ذره ذره در لا به لای دریچه های قلبم رخنه کردی

همین حالا که مینویسم چقدر دلتنگتم

دلتنگ نگاه کردنت

دلتنگ بوییدنت

اما تو همین جایی

درست وسط نیمکره های قلب من

امشب تا صبح در آغوش تو می خوابم

و حرفهای دلم را در گوش تو همچون لالایی زمزمه میکنم

آغوش گرمت را برویم باز کن

آغوشت امن ترین جای دنیاست برای من

من مال توام فقط مال تو

تو مال منی فقط مال من

دوستت دارم فرشته ی زمینی

اگر از وسعت تنهایی من می پرسی

به بلندای خیال

به بلندای فرو ریختن قطره اشکی از دل

و به عمق وحشت

وحشت از آنچه حقیقت دارد

وحشت از من بی تو

وحشت از تو بی عشق

وحشت از عشق بی ما ....

شرق تنهایی من

رو به سوی افق غم دارد

غرب تنهایی من

پشت این تکرار است

اگر از وسعت تنهایی من دانستی

تو بیا

تو بیا تا که به دست احساس

پر کنیم صفحه خالی نیاز

تا که این شمع خیال

برود رو به زوال

دلتنگی هایم

با صدای تپش های

قلب تو

پایان می یابند

من

خودم را

لحظاتم را

با صدای تو

كوك كرده ام

بیا

تا كوكم تمام نشده!

دوستت دارم...

...

بس که این کوره راه ترس آور زندگی را هراسان پیمودم زخم پاهایم به من میخندد...

خسته شدم بس که تنها دویدم...

اشک گونه هایم را پاک کن و بر پیشانیم بوسه بزن...

می خواهم با تو گریه کنم ...

خسته شدم بس که...

                                                                     تنها گریه کردم...

                              می خواهم دستهایم را به گردنت بیاویزم و شانه هایت را ببوسم...

                               خسته شدم بس که تنها ایستادم

خسته شدم می خواهم در آغوش گرمت آرام گیرم.خسته شدم بس که از سرما لرزیدم

 به پاس همه بودنت دلم مي خواهد

قشنگترين جمله ها را بنويسم ...

پر عشق ترين بوسه ها نثار تمامي وجود پاكت فرشته من...

دوستت دارم و اين تمام من است...

من اين جمله را باور دارم و با همه وجودم حسش ميكنم.... 

.

با تو هستم در این لحظه ! با تو هستم

خیالم با خیالت گره خورده .

نفسم بی مهابا می زند . تند ، تند و تند تر

گویی سینه ام میخواهد دهان باز کند

چه لحظه زیبائیست ،

وقتی اولین سلام عاشقانه را بعد از روزها دوری به من میکنی !

وای ، چه لحظه غریبی است وقتی نگاه در نگاهت میشوم....

لحظه ای که تو را می بینم پر میشوم از تو ،

تمام غصه هایم را به دست مهربان باد می سپارم ،

و با بالهای تو تا اوج رویا سفر میکنم

در خیالم با تو اوج می گیرم به آینده به دورهای حالا.....

اما ذهنم ناگهان یاری تجسم دورتر را نمی دهد .

نمیدانم ! نمیدانم !... نگرانم

نکند......! نه !

نه سعی می کنم موج منفی ساطع نکنم .

ای عزیز تر از جانم ! در این لحظه ،

تنها اسلحه مبارزه ام با این افکار پوچ و بی اساس و بی پایان ،

ریزش ناگریز اشکهایم است .

آن چنان بغض در گلویم می شکند ،

که در سکوتی سنگین با یاد تو و فراق احتمالی ات اشک می ریزم

نمیدانم !

اما در رفتارهای مهربان تو ، خوبی موج میزند

ذهنم آکنده از مهربانی توست....

آسوده باش ....

من خوبم......

صدایم کن ، که صدایت آرامش وجود من است!

نگاهم کن، که درون چشمانت برایم طلوع یک دنیا عشق و محبت است!

دعایم کن ، که دعای تو تضمین فرداهای زیبای با تو بودن است !

نوازشم کن ، که دستان پر مهرت گرمی گونه های سرد و خیسم است !

باورم کن ، که با باور تو من عاشقترینم!

اشکهایم را پاک کن ، حالا نگاهم کن ، کمی با من درد دل کن ، مرا آرام کن !

بگذار سرم را بر روی شانه هایت بگذارم ، بگذار دستانت را بفشارم ، بگذارم بگویم چقدر

دوستت دارم ، مرا باور کن !

با آن چشمهای زیبایت نگاهم کن ای عشق من ، نگاه تو مرا دیوانه تر میکند!

نگاه زیبایت را باور دارم ، زیرا درون آن یک دنیا محبت میبینم !

نگاهت را باور دارم زیرا در نگاهت معنای واقعی عشق را می بینم و کلمه دوستت دارم

را میخوانم و با تمام وجود حس میکنم که چقدر مرا دوست داری !

با نگاه عاشقانه ات نام مرا صدا میکنی و میگویی که تنها مرا داری !

با نگاه عاشقانه ات راز دلت را میدانم و میگویم که محرم رازهایت هستم

نگاهم کن که نگاهت مرا به این باور می رساند که ما هر دو یک عاشق واقعی هستیم!

با نگاه درون چشمهای زیبایت راز دلت را میخوانم و این را میدانم که تو بهترینی! تو

همانی هستی که لایق منی !

نگاهم کن ، با نگاهت صدایم کن، با صدایت آرامم کن !

نگاهم کن ای عشق تا با نگاه به آن نگاه عاشقانه ات احساس خوشبختی کنم

برای تو می نویسم

عزیزم،

هنوز هم، و میدانم که همیشه، لحظه لحظه های عاشقی مان دنیایی است دور و دست نیافنتی

جز برای خودمان. از همان انتظار اول بگیر، که ارزش هر ثانیه اش را می دانیم و امروز

چه عاشقانه بیقراری میکردی برای رسیدن که میدانستی من هم بی تاب نفسهایتم؛ تا بوسه ی

سلام. از نگاههای عاشقانه گرفته که پر از اشتیاقند

نمی دونی کنار تو چه حالی داره بیداری
بزار باور کنم امشب تو هم حال منو داری

نمـیدونـی چـه آشـوبـم ... از این آرامـش خونــــه
از ایـن رویــای شیرینی ... که میدونم نمی مـونــه

چقد این حس من خوبه ... همین که از تو میمیرم
همین که هر نفس امشب ... هوامو از تو میگیرم

من ميخوام عشق تو رو سيب كنم
من ميخوام دست تو رو ياس كنم

من ميخوام گرميتو احساس كنم
من ميخوام اسمتو تكرار كنم

تو رو آهنگ تو گيتار كنم
من بخواي نخواي,ميخوام نگات كنم

من ميخوام اسم تو تكثير كنم
خودمو براي تو پير كنم

من ميخوام فعل تو رو صرف كنم
موهامو برات مثٍ برف كنم

من ميخوام چشمامو باروني كنم
تو چشات,چشمامو زندوني كنم

من ميخوام تو عشق تو محو بشم
من ميخوام تو دامنت سرو بشم

من ميخوام يادِ تو رو ناز كنم
تو با من باشي و پرواز كنم

من ميخوام به جاي تو درد كنم
با غمت زندگيمو زرد كنم

من ميخوام آسمونو صاف كنم
چشاي ناز تو شفاف كنم

من ميخوام به شونه هات تكيه كنم
با تو ميخوام هوسِ ماه كنم

من ميخوام شب و فراموش كنم
هر چي كه بگي ميخوام گوش كنم

تمام این حرفها و نوشته ها که هرچقدر هم بگم و بنویسم بازم کمه، برای اینه که بگم اونقدر عاشقتم، اونقدر دوست دارم که اگه هر نفسم هزارتا بشه و هرکدوم هزار بار بگن چقدر زیاد عاشقم، بازم نمیتوتن حق مطلبو ادا کنن. عزیزم، بودن تو برای من نعمته. آرامشی که تو بهم میدی هیچ جای دیگه ای نظیر نداره

ناز پروده عشق تو شدم ، جان منی

درد خود با که بگویم که ، تو درمان منی

دین و دنیا و همه هستی من رفته به باد

هیچ سرمایه مـرا نیست ، تو ایمان منی

یاد تو روشنی ذهن پریشان من است

در شب تیره هـجران ، مه تـابـان منی

کور دل بودم و با عشق تو بینا شده ام

روشنـی بـاد ترا ، ای که تو چشمان منی

زنده کردم دل پژمرده به عشقت ، ای دوست

امشبی را در این خانهِ دل ، تو مهمان منی

من ترانه هایم را قاب می کنم...


با سنجاق تنهاییم ؛

به گوشه ای می آویزم ،

تا تو بخوانی...

اگر خواندی ،

فقط لبخند بزن...

لبخند تو ؛

هر لحظه اش ٬ یک عمر سرزندگیست...

تو فقط بخند...

برای من ،

ایـن تمــام زنــدگیــست...

طلوع قلبم باش و بگذار تازه شوم
تازه از رویای با تو بودن و به تو رسیدن !
بر روی رویاهایی که از من دورند بتاب
تا دوباره تو را نزدیک به خود احساس کنم
طلوع قلبم باش و غروب دلتنگی را از قلبم دور کن !
دلم می خواهد یاد تو آسمان تیره و تار قلبم را روشن سازد
نور مهربانیت در دلم رخنه کند
و وجود پر از عشق تو ، طلوع قلبم باشد !
آری …
به راستی طلوع قلبم باش !هجوم دلتنگی را از قلبم دور ساز
تنهایی ام را که روزگار نصیبم کرده از من بگیر
و عشق پاکت را سهم این دل تنها کن

دلم میخواد زانومو مثل کوه بزارم زیر سرت تا آبشار طلایی گیسوات از اون بالا سرازیر بشه و زیر نور آفتاب به زیبایی بدرخشه و من اون پایین زیباترین منظره عالم رو تماشا کنم و گه گاه دستامو تولطافت آبشارت صفا بدم سرمو آروم آروم پایین بیارم و چشم تو چشمات بدوزم و در حالی که مست برق نگاتم آهسته بهت بگم

دوستت دارم عزیزم

دوست دارم تو در کنار من بهترین لحظه ها رو تجربه کنی

دوست دارم تو نیز به مانند من طراوت عشق در چشمانت حلقه زند

دوست دارم در کنار من مملو از عشق باشی

مملو از عطر امید

شبها که بی حضور تو خاطرات مشترکمان را با دیدگانی اشکبار مرور میکنم

تصویر چشمانی را می بینم که مهربانانه چشم به چشمانم دوخته اند

و من برای استشمام عطر تو آن را در آغوش خواهم کشید .

کاش می شد با تو و در کنار تو عشق را در آغوش کشید .
 

پاییز که می شود .. عاشق تر نگاهت می کنم !

عطر ِ تو را می گیرد باران ..

از آسمان اتاقم بــاران میبارد یک ریز ...

باران که ببارد


فقطعاشقها و کرم ها
 بیرون می آیند


برای زیر باران بودن


باید خاکی بود...

گفتم که میبوسم ترا گفتی تمنا میکنم
گفتم اگر بیند کسی گفتی که حا شا میکنم

گفتم اگر از بخت بد نا گه رقیب آید ز د
ر گفتی که با افسونگری او را زسر وا می کنم

گفتم که تلخیهای من گر نا گوار افتد ترا
گفتی که با نوش لبی آنرا گوارا میکنم

گفتم اگر از کوی خود روزی ترا گویم برو
گفتی که صد سال دگر امروز و فردا میکنم ...

يك...
دو....
سه....
چندين و چند
...هر چقدر مي شمارم خوابم نمي برد
من اين ستاره هاي خيالي را
كه از سقف اتاقم
تا بينهايت خاطرات تو جاري است
....
يادش بخير
وقتي بودي
نيازي به شمردن ستاره ها نبود
اصلا يادم نيست
ستاره اي بود يا نبود
هر چه بود شيرين بود
حتي بي خوابي بدون شمردن ستاره ها.

یه مدته وقتی شبا می خوابی بیدار می مونم واسه لمس دستات

ساعت دیواری اگه بزاره گوش میدم به آروم نفس هات

یه مدته وقتی شبا می خوابی بیدار می مونم تا ببینمت خوب

یه دل سیر ببوسمت نفهمی آروم تر بخوابی نازه محبوب

یه مدته وقتی شبا می خوابی هوای کوچه دلــــــــــــــــم آبیه

تمامه حجمه بسته اتاقم غرقه سکوته غرقه خوشحالیه