روزی ما دوباره کبوتر هایمان را پیدا خواهیم کرد
و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت.
روزی که هر لب ترانه ای ست
تا کمترین سرود ،بوسه باشد.
روزی که تو بیایی ،برای همیشه بیایی
و مهربانی با زیبایی یکسان شود .
روزی که ما دوباره برای کبوترهایمان دانه بریزیم....
ومن آن روز را انتظارمی کشم
حتی روزی که دیگر نباشم

نظرات شما عزیزان:
|