|
پنجره رابازکن
بیا!
داردآفتاب می رود - غروب شود
دارد دیرمی شود
خودمان هم اگرنخواهیم
دست های مان - میانِ راه
گم می کنند هم دیگر را
.
دارد دیرمی شود
نگاه کن!
این طوراگربرویم
زیرِ پای مان پاییز
هیچ گاه به آخرنمی رسد
می مانیم میانِ برگ ها وُ... ،
آه ، نه!
پنجره رابازکن - بیا
بایدبه ایستگاه بهاربرسیم!
بهاریادت هست؟
ودانه های معطرِکاج؟
بیدارباشِ گنجشک ها و پروانه ها؟
ریسه های بیدوُ
شرم-خنده های کودکی
که من بودم؟
وگیاهِ نارنجیِ خورشید
بی غروب وُ - همیشه درطلوع؟
*
زیباست ، اما
ایستگاهِ خوبی نیست پاییز!
بِجُنب !
پنجره رابازکن
دست هام رابگیر - بیا
باید
تا بهار
بدویم
نظرات شما عزیزان:
|
تبادل لینک هوشمند